Η σιωπή μάς έχει συνθλίψει,
ως άχρηστους, στις γωνίες.
Και μας ροκανίζει
κάποιο πορτρέτο,
κάποια λέξη
κάποια σημείωση.
Το παρόν και το μέλλον
μας επινοούν
για να μη θρηνούμε…
Και η καρδιά,
η καρδιά η πιθηκίσια
–χωρίς διαστολή ή συστολή–
τρελαίνεται απ’ τη βελόνα
και ματώνει με κραυγές
το παρελθόν της.
X. Villaurrutia
