Δε θα σε γλιτώσουν όσα άφησαν γραμμένα
όλοι εκείνοι που ικέτευε ο φόβος σου,
δεν είσαι οι άλλοι και το βλέπεις τώρα
πως είσαι το κέντρο του λαβύρινθου που χαράζουν
τα βήματά σου. Δεν σε γλιτώνει η αγωνία
του Ιησού ή του Σωκράτη, ούτε κι ο κραταιός
χρυσαφένιος Σιντάρτα, που δέχτηκε το θάνατο
κάποιο απόβραδο, μέσα στον κήπο.
Και είναι σκόνη η λέξη που έγραψε
το χέρι σου ή τα λόγια που πρόφεραν
τα χείλια σου. Δεν έχει οίκτο η Μοίρα
και η νύχτα του Θεού τέλος δεν έχει.
Το υλικό σου είναι ο χρόνος, ο αέναος χρόνος.
Είσαι μία μία η κάθε στιγμή.
J. Borges
