Με το τελευταίο φως
χώνονται βιαστικά ακόμα
κάποιες λέξεις στο χαρτί
λες και δεν υπάρχει αύριο.
Αύριο βέβαια, άλλη μέρα
άλλος κι εσύ
οι λέξεις άλλα σημαίνουν
κι ο χρόνος έχει άλλη υφή.
Καλώς τες, λοιπόν
βρήκα ακόμα χώρο
χάλασα λίγο τα μάτια μου
κουράστηκε ήδη το χέρι
μα σας τακτοποίησα κι εσάς
σαν καλός ποιητάκος
που τις μπαλαρίνες αγαπά
και στο ρυθμό του χορεύουν.
W. Puchner
