Σπέρμα

Επειδή τούτη η κραυγή φωνή δεν έχει,
ζει σε μια συλλαβή στο χρώμα του αίματος.

Και γυροφέρνει της επιθυμίας την περιφέρεια
σαν νερομάνα ζεστή κι αδιάφανη:
κόκκινο θεϊκό αλάτι ασβέστη άσβεστου, ήλιος απόκρυφος
που ανοίγει και κλείνει τις γενετήσιες πόρτες.

P. Neruda