Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Επαναπροσδιορισμός του Έρωτα

Η νύχτα δεν γνωρίζει τίποτε για τους ύμνους της νύχτας.
Είναι αυτό που είναι όπως εγώ είμαι αυτό που είμαι.
Και κατανοώντας αυτό καταλαβαίνω πιο καλά τον εαυτό μου
Κι εσένα. Μόνο εμείς οι δύο μπορούμε ν’ ανταλλάξουμε
Ό,τι ο καθένας μας έχει για να δώσει.
Μόνο εμείς οι δύο είμαστε ένα, όχι εσύ κι η νύχτα,
Όχι η νύχτα κι εγώ, αλλά εσύ κι εγώ, μόνοι,
Τόσο πολύ μόνοι, τόσο βαθιά στους εαυτούς μας,
Τόσο μακριά απ’ τις περιστασιακές μοναξιές,
Που η νύχτα είναι μοναχά το φόντο των εαυτών μας,
Απόλυτα πιστοί ο καθένας στο δικό του διάφορο εαυτό,
Μες στο ωχρό φως που ο ένας ρίχνει στον άλλο.

W. Stevens