Τα στοιχειώδη

Το φως για να βλέπω και ν’ αγαπώ
το βρίσκω παντού: Στο λίγο ψωμί,
στου βουνού τη γυμνότητα, στου λουλούδι της γλάστρας,
στο νερό της πηγής, στο γιομάτο ευγένεια
αεράκι που έρχεται και θωπεύει την κούραση
των χεριών μου, στο λίγο εχέμυθο φως
του σπιτιού μου τη νύχτα, στην παρουσία
του άλλου ανθρώπου που προχωρεί
στο αντικρινό πεζοδρόμιο, στο άξαφνο
έγχρωμο βεγγαλικό της φωνής
ενός παιδιού που δεν φαίνεται.

Ν. Βρεττάκος