Η λειχήνα πάνω στην πέτρα

Η λειχήνα πάνω στην πέτρα, υφαμένη
με πράσινη κόλλα, πλέχει τον ιστό
του πιο πανάρχαιου ιερογλυφικού
και ξεδιπλώνει τη γραφή
της θάλασσας
πάνω στου βράχου τη στρογγυλάδα.
Τη διαβάζει ο ήλιος, τη μασάνε τα μαλάκια,
γλιστράνε πάνω της τα ψάρια,
από πέτρα σε πέτρα, σαν ανατριχίλα.
Ακολουθεί μες στη σιωπή το αλφάβητο
τυπώνοντας τα υγρά του σύμβολα
στο γυμνό γοφό της παραλίας.

Πλέχοντας και υφαίνοντας πάει κι έρχεται η λειχήνα
και σκαρφαλώνει όλο και ψηλότερα
στρώνοντας με χαλί το σπήλαιο του αέρα και του νερού,
έτσι που τίποτε να μη χορεύει παρεκτός το κύμα
και τίποτε άλλο να μη ζει παρεκτός ο άνεμος.

P. Neruda