μα με το συντριμμό τους μη μεθύστε·
πάντα η πλάση από σκλάβους κι αφεντάδες.
Κι ελεύτεροι, αλυσόδετοι θα ζήστε.
Γιατ’ είναι κάποιες άλλες αλυσίδες,
είναι για σας· τις φέρνω· γονατίστε!
Σας πρέπουν, λυτρωμένοι, λυτρωτήδες,
αλυσοδέστε τη χρυσή σας νιότη,
σας φέρνω τις θυσίες και τις φροντίδες·
τ’ όνομά τους Αλήθεια και Ωραιότη,
Ταπεινοσύνη, Γνώση, Υπακοή.
Σ’ ένα πρόστασμ’ ακούνε, στερνοί, πρώτοι,
του κόσμου οι νόμοι, κι άνθρωποι και λαοί.
Κ. Παλαμάς
