ενώ βαρύ ο άλλος πένθος σου 'χει βάλει, ώ Φύση!
Στον έναν ό,τι λέει: "Η ζωή σου εσέ από σφρίγος σφύζει!
Άγνωστε 'Ερμή, που με βοηθάς, τις απειλές σου
και τις φοβέρες σου τις έμαθα, τις είδα!
Εσύ 'σαι αυτός που μ' έκανε ίδιο με τον Μίδα,
τον θλιβερότερον απ' τους αλχημιστές σου.
Σύ φταίς που κάνω μπρούντζο το χρυσό λογάρι
και τον παράδεισο της κόλασης πατάρι•
ό,τι έχει των νεφών το σάβανο να φάγει
στο φως το βγάνω και είναι εράσμϊο κουφάρι•
στα δε επουράνια ρείθρα και στα σιέλ τενάγη
από τα χέρια μου βλογιούνται σαρκοφάγοι.
C. Baudelaire
