στην άσπρη αμμουδιά της σελίδας
εκρήγνυται στα βράχια της σιωπής
και μαζεύει η μνήμη λέξεων αφρούς
ν' ανασυντάξει το ρυθμό της θάλασσας.
Σπάει το απόστημα μιας φουρτούνας
που δεν βρήκε κρατήρα να τιναχθεί
να φτύσει τον ουρανό στο πρόσωπο
να χύσει στο χαρτί την πύρινη λάβα.
Μαύρη προφητεία, πίσσα απ' το στόμα
θα κάψει την ακοή έως τα γάγγλια
θα φράξει τη ροή των σκέψεων
θα πνίξει στα σπάργανα τις ιδέες
η απόγνωση θα πηδήξει στην άβυσσο.
W. Puchner
