Φτάνει που ανάμεσα στα αισθήματα και την πραγμάτωσι
παρεμβάλλεται η σκληρή νόησι, διαλύοντας τ' όνειρον
καθώς θέλει συγκεκριμένο να κυριαρχή.
Μην παρεμβάλλης ανάμεσα μου και τουρανού το βουνό
τ' άχαρο, το ψυχρό, τ' ασήμαντο στην όποια υπόθεσι του
στην οποιαδήποτε μορφή μου με κουράζει.
Αν αγαπούσες τη μόνωσι θα μ' αγαπούσες όπως θάθελα.
Αν αρκόσουν στη συντροφιά μου δε θ' αποζητούσες άλλη,
αν τα λόγια μας αντιπροσώπευαν της ψυχής τον πόνο.
Τώρα πρέπει να πω το τραγούδι μου μονάχος
να ονειρευτό, μονάχος πρέπει, κι ασυντρόφιαστος
την ιδανικήν αγάπη σου να νανουρίσω απόψε.
παρεμβάλλεται η σκληρή νόησι, διαλύοντας τ' όνειρον
καθώς θέλει συγκεκριμένο να κυριαρχή.
Μην παρεμβάλλης ανάμεσα μου και τουρανού το βουνό
τ' άχαρο, το ψυχρό, τ' ασήμαντο στην όποια υπόθεσι του
στην οποιαδήποτε μορφή μου με κουράζει.
Αν αγαπούσες τη μόνωσι θα μ' αγαπούσες όπως θάθελα.
Αν αρκόσουν στη συντροφιά μου δε θ' αποζητούσες άλλη,
αν τα λόγια μας αντιπροσώπευαν της ψυχής τον πόνο.
Τώρα πρέπει να πω το τραγούδι μου μονάχος
να ονειρευτό, μονάχος πρέπει, κι ασυντρόφιαστος
την ιδανικήν αγάπη σου να νανουρίσω απόψε.
Ν. Τωμαδάκης