Χάρρις

Χερουβικής χαράς χρυσός αθέρας
σε φλόγισε πατώντας της Ηπείρου
το χώμα, σα στην πλατωσιά του απείρου
νάστραφτε από το – «εν τούτω νίκα» – ο αιθέρας,

Και σα λάμψη παρουσίας δευτέρας
μ΄ αποκαλυπτικού αγαλλίαση ονείρου
νάβλεπες στο βυθό του Παμπονήρου
να γκρεμιστεί η Τουρκιά, το ανίερο τέρας.

Και σε λόγου σου τότε έκαμες τάμα
να φτάσεις όπου μόνο αυτός ξαμώνει
πούναι ποιητής και μάρτυρας συνάμα.

Του Απόλλωνα όχι η χάρη, η δόξα μόνη
σού ΄λειπε του θανάτου – κ΄ ένα βόλι
σ΄ έστειλ΄ ήρωα στο ηλύσιο περιβόλι.-

Λ. Μαβίλης