Η Φύσις κρύβει μέσα της
Μέγα κι άβγαλτον άχτι·
Κάτου κι απάνου θάνατος,
Και παντού στάχτη, στάχτη.
Τα νέφη σα χαλάσματα
Σωριάζονται ολένα,
Τα δέντρα, στερνολείψανα
Ζωής σκελετωμένα.
Κι ο Απόλλων, του Σύμπαντος
Θεός αρχιτεχνίτης,
Σαν απ' αράχνες δείχνεται
Θαμπωμένος φεγγίτης.
Κ. Παλαμάς
