Στης Αθήνας το χώμα ο Δίας ο Αγοραίος
βλέπει τα σπλάχνα του Ηρακλή γονατισμένα
στον άγγιχτο βωμό του ολάρφανα, έρμα, ξένα
ο Αργίτης φοβερός, ανήμπορο το χρέος.
Ψυχοπονετικός ο ρήγας ο Αθηναίος,
αλλ᾿ ω σκληρότατος χρησμός που τρώει τα φρένα!
«Από το αίμα σου, ω τρισεύγενη παρθένα,
θα νικηθή ο ανίκητος οχτρός ο νέος!»
Κανένας δε σαλεύει, ωιμέ! παντέρμ᾿ η ορφάνια!
Τότε γιομάτη απ᾿ των ηρώων την περηφάνια,
μιάς χώρας κ᾿ ενός γένους λυτρωτής, ω θεία
τρισάξια θυγατέρα του μεγάλου Αλκίδη,
φέρνεις τα στήθια στης θυσίας το λεπίδι,
και τρισελεύτερη πεθαίνεις, Μακαρία!
Κ. Παλαμάς
βλέπει τα σπλάχνα του Ηρακλή γονατισμένα
στον άγγιχτο βωμό του ολάρφανα, έρμα, ξένα
ο Αργίτης φοβερός, ανήμπορο το χρέος.
Ψυχοπονετικός ο ρήγας ο Αθηναίος,
αλλ᾿ ω σκληρότατος χρησμός που τρώει τα φρένα!
«Από το αίμα σου, ω τρισεύγενη παρθένα,
θα νικηθή ο ανίκητος οχτρός ο νέος!»
Κανένας δε σαλεύει, ωιμέ! παντέρμ᾿ η ορφάνια!
Τότε γιομάτη απ᾿ των ηρώων την περηφάνια,
μιάς χώρας κ᾿ ενός γένους λυτρωτής, ω θεία
τρισάξια θυγατέρα του μεγάλου Αλκίδη,
φέρνεις τα στήθια στης θυσίας το λεπίδι,
και τρισελεύτερη πεθαίνεις, Μακαρία!
Κ. Παλαμάς
