Ανθρώπινα

Να λήξει πιά τούτη η αναστάτωση, τούτος ο θόρυβος. Οι πεθαμένοι
να μπούν κάτω απ’ το χώμα· οι υπάλληλοι στις θέσεις τους· τα χαρτιά
μας
στην κρύπτη η στη φωτιά. Μην ύπερβαλλετε. Ο πισινός του ανθρώπου,
παιδί μου,
έχει πάρει το σχήμα της καρέκλας του. Και που ν’ ανηφορίζεις τώρα
με τέτοιο σκοτάδι; - Έξοδος, έξοδος· - μεγάλα λόγια, - τα ’παμε και
μείς·  μας τα ’παν.
Τώρα τι γίνεται, μέσα σε τούτη την τρύπα, με τούτο το καρφί στο
στέρνο,
με το φαρμακωμένο στάρι των ποντικών κάτω απ’ τη γλώσσα.

Γ. Ρίτσος