Εν Τω Μηνί Αθύρ

Με δυσκολία διαβάζω            
στην πέτρα την αρχαία.

«Κύριε Ιησού Χριστέ».            
Ένα «Ψυχήν» διακρίνω.

«Εν τω μηνί Αθύρ»            
«Ο Λεύκιος εκοιμήθη».

Στη μνεία της ηλικίας            
«Εβίωσεν ετών»,

το Κάππα Ζήτα δείχνει            
που νέος εκοιμήθη.

Μες στα φθαρμένα βλέπω            
«Αυτόν... Αλεξανδρέα».

Μετά έχει τρείς γραμμές            
πολύ ακρωτηριασμένες·

μα κάτι λέξεις βγάζω -            
σαν «δάκρυα ημών», «οδύνην»,

κατόπιν πάλι «δάκρυα»,            
και «ημίν τοις φίλοις πένθος».

Με φαίνεται που ο Λεύκιος            
μεγάλως θ' αγαπήθη.

Εν τω μηνί Αθύρ
ο Λεύκιος εκοιμήθη.

Κ. Καβάφης