Οι πεθερές

Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ για πεθερές μιλάνε.
Οι κατηγόριες κ' οι μπομπές σαν το νερό κυλάνε.
Άλλος τις λέει φάλαινες, άλλος τις λέει φώκιες
άλλος πως είν' η γλώσσα τους, του σταυρωτή οι πρόκες.

Και τι δεν είπανε γι' αυτές τις μάνες τις καημένες
που πάντοτε αισθάνονται πως είν' αδικημένες
Λένε πως μες στ' αντρόγυνα εκπέμπουνε παράσιτα
κι είναι τα λόγια τους καυτά, χοντρά πηχτά κι αμάσητα.

Λένε πως είναι ύαινες, διάβολοι δίχως κέρατα
που πάντα κάνουνε κακό, σ' όλης της γης τα πέρατα.
Αλλά εγώ δεν συμφωνώ, κακό δεν μου 'χει κάνει
πριν παντρευτώ την κόρη της, αυτή είχε πεθάνει!

Κ. Νικολάου