Τρεχαντήρα

Καταμεσής ανέμου η τρεχαντήρα,
με τα πανιά της τόξα τεντωμένα,
του δοιακιού τη στερνήν επήρε γύρα
στα γαλανά βουνά τα γυμνωμένα...

Κι ο αιθεροδρόμος βόγκος που επλημμύρα
στα ξάρτια, στα πρυμνήσια, στην αντένα
― δελφίνια παρατρέχανε ολοένα―
την έκρουε μες στο κύμα, ολόρτη λύρα!

Δίκοπη σπάθα, ξέσκιζε η καρίνα...
κι ο αφρός στην πρύμνα, χώριος σε δυο κρίνα,
των σταλιών ανατίναζε το σείστρο...

Σαν, μ’ ένα «λάσκα!» ― ο ήλιος μεσουράνει―
στων Σαλώνων εμπήκε το λιμάνι
με τον καταμεσήμερο μαΐστρο!

Α. Σικελιανός