Μπροστά η ζωή, κι όποια ζωή· το πίσω

Μπροστά η ζωή, κι όποια ζωή· το πίσω
πάντα είν’ αστένεια κι είναι χαλασμός·
ήρωα, φοβάμαι να σ’ ακολουθήσω,

ο λόγος σου είν’ αξήγητος χρησμός–
–Ο λόγος μου η ξεγύμνωτη είν’ αλήθεια
κι η αλήθεια είναι σεισμός και πειρασμός,

σαλπίστε τον το λόγο μου στα πλήθια.
Πίσω και πίσω, πάλε απ’ την αρχή!
Ροδοζαχαρωμένα παραμύθια,

αθώα για σας δεν είναι πια η ψυχή.
Χτύπα, απαρνήσου, λαβωνε, βλαστήμα.
σβήσε, ξανά ν’ αναστηθείς, φυλή!–

–Το Εικοσιένα; – Αστοχασιά και κρίμα!–

Κ. Παλαμάς