Τα πέντε πέταλα της θάλασσας
ενώνονται σε τούτη τη στεφάνη
με το ωραίο διάδημα του έρωτα:
τα πάντα γίνανε στον ύπερο
ενός τυχαίου ρόδου που ’πεσε
μες στο νερό, σαν έφτασε στη θάλασσα
ο ποταμός. Εδώ μιά φυσαλίδα
επήδηξε άλικη από μιά μέρα
ερωτική στα χίλια χείλη των κυμά-
των κι ένα ρόδο γλίστρησε στον ήλιο
πηδώντας πάνω από τ΄ άλλο αλάτι.
P. Neruda
