Η γλώσσα της φυγής

Συλλάβισα σιωπές
σε λίστες αναμονής
μα τώρα πια μιλώ
τη γλώσσα της φυγής.

Το παρακείμενο μονοπάτι
φλυαρεί ακατάπαυστα.
Βηματισμός αόριστος
ζωή χαμένη.

Στον ενεστώτα χρόνο
ένα ταξίδι τραυλίζει
στα χείλη μου
καθώς προσπαθώ να φωνάξω
τον μέλλοντα του δρόμου.

Μιλώ τη γλώσσα της φυγής,
αυτοδίδακτος
στη μητρική γλώσσα
των ονείρων μου.

Πώς να συνεννοηθούμε;

Χ. Παπαδόπουλος