Αποχώρηση

Έσφαξαν τ΄αλογά τους μόνοι τους, το κόκκινο, τ΄άσπρο, το μαύρο, μην
προλάβουν
και τους τα σφάξουν οι άλλοι· -τέτοια νίκη δε θέλαν να τους δώσουν. Τη
σκάλα
την πήρε στον ώμο του ο Αρτέμης· το μωρό στο ταγάρι· πιο πίσω
οι γυναίκες με τα νοικοκυριά τους· -κουβαρίστρες, βελόνια, ένα τε-
ντζέρι· -
να πεις για τα κάντρα, για το μεγάλο πατρογονικό κρεβάτι,
για τον ξύλινο καναπέ, για το μάγκανο, - δεν πα΄να καούνε. Σαν
ξεκινήσαν
αργά, το σούρπωμα, ο ουρανός ήταν γεμάτος χελιδόνια
όμοια πετούμενους σταυρούς απάνου απ΄το πικρό, χρυσό ακρογιάλι
κι οι γάτες μέναν πετρωμένες μπρος στις πόρτες με τυφλά κόκκινα
μάτια.

Γ. Ρίτσος