Εις μεγιστάνα

Δώσμουτε άδεια να πατήσω
το παλάτι το χρυσό·
κάποιον ήρθα ν’ απαντήσω –
μέγα Γιώργο, προσκυνώ.

Σπάθα πάντα στο πλευρό σου
να βαστάς, παρακαλώ,
και σα να ’τανε δικός σου
να κοιτάς τον ουρανό.

Σε ζητούν Γραικοί και Ιγγλέζοι
σαν αθάνατο νερό,
και το φως βαρεί και παίζει
στο κορμί σου μοναχό.

Πέφτω, λέει καθένας, χάμου
και τη φτέρνα σου φιλώ·
κλότσησέ με, βασιλιά μου,
αν επιθυμάς να ζω.

Δ. Σολωμός