Σημάδια

Τα σήματα που δώσαμε
δεν ήτανε δικά μας
σκύλοι τραγούδαγαν παράφωνα
κι από τη χλόη φύτρωναν αστέρια

στην άσφαλτο τρυπούσαν το λουλούδι
στην πληγή
κοπέλες του νεκρού αέρα
άνοιγαν ξαφνικά τα δόντια
του καιρού
να βγει ο νέος μαστός
ο αγαπημένος

κυνήγαγε ο αέρας το πουλί
με το κομμένο αίμα
έσταζε το αίμα πίσσα στο νερό
κάτουρο άδειαζε πάνω από τα
κεφάλια
με μορφασμούς θανάτου
τωρινούς
και ξεχασμένη την πληγή απ’ το
φεγγάρι

Μ. Σαχτούρης