Βάο, Γάο, Δάο

Ζινώντας παβίδονο σαβίνι,
Κι απονιβώντας ερομιδαλιό
Κουμάνισα το βίρο του λαβίνι
Με σάβανο γιδένι του Θαλιό.

Κι ανέδοντας εν᾿ άκονο λαβίνι
Πού ραδαγοσαλιούσε τον αλιό
Σινέρωσα τον άβο του ραβίνι
Σ᾿ ένα άφαρο δαμένικο ραλιό!

Σουβέροδα στ᾿ αλίκοπα σουνέκια
Μεσ᾿ στ᾿ άλινα που δεν εσιβονεί
Βαρίλωσα τ᾿ ακίμορα κουνέκια.

Καί λαδαμποσαλώντας την ονή
Καράμπωσα το βούλινο διράνι
Σαν άλιφο τουρένι που κιράνει.

Ν. Λαπαθιώτης