Αναλογικός πιτάρης

Το φως δε βλέπω να φανεί χωρίς έρμα μες στο διάβα
κι ο κόσμος όλος δε θρηνεί τη δύναμη του Αυγούστου
στο χάραμα και την αυγή να παίζουν οι κιθάρες
το βούρδουλα με το στανιό η πλάση να αναμένει
μέσα στη περιττή οχλαγωγή το άκουσμα να μένει
χωρίς οίκτο και οργή κανένας δε θα περιμένει
τη φέξη και την αναπνοή στο φύσημα του ανέμου
η πίτα όλη θα φαγωθεί κι ο σκύλος δε χορταίνει
και όλοι να παραμιλούν για το άδικο του πλάστη
με στρίφτές και με τις διπλές ο χώρος δεν αντέχει
το βάρος του ξεσηκωμού στο πέρασμα της δύσης
οι τρούφες από τα λήμματα να βγάζουνε αχνό
και καμιά θέση δε χωρεί στο στρίφωμα αυτό.

Λ. Ζουλούμης