Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί
πως η Πυθία θα μάζευε μια μέρα
τ' αποκαίδια του ναού και θα 'λεγε
την τύχη του θεού μας στο φλιτζάνι!
Ο στέφανός της, αν και μαδημένος, επιχειρούσε απάντηση στο φως.
Για να συμβάλει κάπως, υποθέτω,
στ' αλλοτινό κενό του Εδώ και Τώρα
και Πάντα και Ποτέ.
Όθε, σου λέω, μια μέρα θα ξανάρθει
Αυτός που δοκιμάζει καρδιά, νεφρά και όλα
τ' απόκρυφα της μουσικής μας.
Κι αν έπεσε χαμαί, θα 'χε το λόγο του ίσως.
Κ. Χαραλαμπίδης
