Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές...

Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές, χιόνι, λουλούδια του έρωτα,
άσπρισαν απ᾿ τα λόγια σου, γείρανε τα κλαδιά τους
γιόμισα το μικρό μου κόρφο, πήγα και στη μάνα μου.
Κάθονταν κάτω απ᾿ το φεγγάρι και με νοιάζονταν,
κάθονταν κάτω απ᾿ το φεγγάρι και με μάλωνε:
Χτες σ᾿ έλουσα, χτες σ᾿ άλλαξα, που γύριζες -
ποιος γιόμισε τα ρούχα σου δάκρυα
και νεραντζάνθια;

Ν. Βρεττάκος