Δυο μολύβια τεμπεσίρι το μυαλό μου σουρωτήρι
θα αποκτήσω όταν μπορώ σκέψεις να φέρω απ ' το Θεό.
Με μελάνι τσαχλιμάκι στο χαρτί να λούζει μάτι
να κοιτάζω ουρανό φόβο να έχω άπονο τίμημα αδιάβαστο.
Άνετη υπόκλιση, αιχμηρή απόκριση,
άφεση θελήματος ζήτημα ποιήματος.
Μήνυμα πλεκτό σε σεντούκι πορφυρό
δύο στρώματα μαζί κρύβουν νόημα βαρύ.
Στοίβα ανάγλυφη ιστορία πέφτει το καπάκι με μαεστρία
και μπαίνει στη γωνία τιμητική κληρονομία.
Λ. Ζουλούμης
