Νανούρισμα

Ελ᾿ αγεράκι του βουνού και γλυκοδρόσισέ το,
κατέβ᾿ αχτίδα τ᾿ ουρανού και γλυκοχάιδεψέ το.
Νάνι, νάνι το μωρό μου,
πάρε, ύπνε, τ᾿ ακριβό μου.

Στ᾿ αγγελικό του πρόσωπο της Παναγιάς η χάρη
και του παιδιού της ο σταυρός στα στήθια του καμάρι.
Νάνι, νάνι στο μαντρί σου,
λαγιαρνάκι μου, κοιμήσου.

Τα όνειρ᾿ ας κατέβουνε χρυσά και μυρωμένα
ν᾿ ανθοβολούν στα χείλη σου χαμόγελα σπαρμένα.
Νάνι, νάνι τ᾿ αγγελούδι,
νάνι, αμύριστο λουλούδι.

῾Λάτε, τρυγόνες, πείτε μου, τι λέτε στ᾿ ακριβά σας,
το βράδι σαν τα παίρνετε στα μαλακά φτερά σας.
Νάνι, νάνι τ᾿ αργυρό μου,
πάρε, ύπνε, τ᾿ ακριβό μου.

Αν λέτε πως τρελαίνεστε, εγώ να πω πεθαίνω,
γιατί σείς τα ᾿χετε πολλά κι εγώ ᾿να το καημένο.
Νάνι, νάνι το μωρό μου,
νάνι το μονάκριβό μου.

Α. Εφταλιώτης