Κάτω από σκιές και φώτα

Τον καιρό που γεννήθηκα-
κείνα τα χρόνια, μου ῾χε ο Θεός
φυλάξει τα δέντρα. Ήταν αστέρια στον ουρανό...
Μπροστά μου ο Ταύγετος στεκόταν ανέπαφος...
Ήταν ο κόσμος τούτος τόσο όμορφος, που μπέρδευε εύκολα
κανείς τα φαινόμενα...
Τον καιρό που γεννήθηκα-κείνα τα χρόνια,
δεν πλανιότανε ούτε υποψία κακής φωτιάς στον ορίζοντα.

Ν. Βρεττάκος