Ανωνυμία

Σταμάτησαν τα δρομολόγια - μήτε επιστροφή μήτε αναχώρηση.
Τα ονόματα των καραβιών τα 'φαγε ο ήλιος και η αλμύρα.
Και τ' άλλα, χωρίς όνομα κι αυτά, λευτερωμένα, - ούτε που νοιάζονται
τι είναι,
αν είναι ή πως φαίνονται. Ενα ελάχιστο φεγγάρι στα κατάρτια·
και το σκυλί του πνιγμένου σφουγγαρά κοιτάει απ' τα τζάμια μέσα στην
ταβέρνα
αυτόν με τα γυμνά μυώδη μπράτσα και τον κόκκινο σκούφο· αυτόν που
σφίγγει
ανάμεσα στα δόντια του το μεγάλο μαχαίρι· και πλάι του τον άλλον
με τα μακριά μαλλιά διάσπαρτα μ΄αγκάθια και σπασμένα καθρεφτάκια -
αυτόν που τίποτα δε θέλει (ή δεν μπορεί) ν΄αποδείξει.

Γ. Ρίτσος