Και στ’ άσπρα νέφη τώρα μολυβένια, στη μολυβένια γης πόγινεν άσπρη τηράω ενός πολέμου σκληρήν έννοια, μα θά ’ρθει της ανοίξεως χρυσό τ’ άστρι, το πάντοτε για την καρδιά μου ξένο, που θά βρει το μυαλό μου αναλυμένο!
Κ. Βάρναλης
