Δυνατός άνεμος

Δεν ανήκουμε παρά στο μονοπάτι του βουνού
Που φιδογυρίζει κάτω απ’ τον ήλιο
Ανάμεσα στις φασκομηλιές και τις λειχήνες
Και ρίχνεται στη νύχτα, μονοπάτι της κορυφογραμμής,
Να συναντήσει τους αστερισμούς.

Αγγίξαμε κορυφές
Το όριο των καλλιεργημένων χωραφιών.
Οι σπόροι ανοίγουν μέσα στην γροθιά μας.
Οι φλόγες επιστρέφουν στα κόκαλά μας.
Ας ανέβει ο καπνός ενάντια στους ανθρώπους ως εμάς!

Στην ηλικία του ηφαιστείου
Ας απαντήσουν η άμπελος κι η σίκαλη!
Οι καρποί της έπαρσης, οι καρποί του βασάλτη
Θα ωριμάσουν κάτω απ’ τα χτυπήματα
Που μας κάνουν ορατούς.
Η σάρκα θα αντέξει όσα υπέφερε το μάτι,
Ό,τι δεν ονειρεύτηκαν οι λύκοι
Πριν να κατέβουν στη θάλασσα.

J. Dupin