Άλλη μια νύχτα με σκυμμένους ώμους,
με νάιλον σακούλες και τσαντάκια.
Των διαβάσεων τα φαναράκια
ηλιοβασίλεμα θυμίζουνε και δρόμους,
που παίρναμε παιδιά και δε μας βγάζαν
στο σπίτι με την άγκυρα στον πάτο,
αλλά γραμμή στον Πόντιο Πιλάτο.
Τα χέρια του δυο ζώα που νυστάζαν.
Ω συμπολίτες, ω πικροί μου φίλοι
άνισα δικαιώματα ζητήστε
κι αν πιάσει της ψυχής σας το φυτίλι,
όλους τους βουλευτές καταψηφίστε
και βγείτε με το μπόι του ο καθένας,
να λάμψει ο κρυμμένος σας πυθμένας.
Μ. Γκανάς
