Παράπονο φαντάρου

Μες στο Παλάτι γίνεται χορός,
κι' εγώ απ' έξω στέκομαι φρουρός.

Μια ώρα τριγυρίζω εδώ πέρα,
κι' εγώ θαρρώ πως είμαι όλη μέρα.

Για σας οπού πηδάτε στο χορό,
περνούνε και η ώραις στο φτερό.

Για το φτωχό φαντάρο που φυλάγει,
θαρρείς πως και η ώρα πίσω 'πάγει.

Στον πόλεμο να ήσαι και να κρυώνης,
καθόλου δεν σε μέλει, δεν θυμόνεις.

Μα να χορεύη όλη η Ελλάς,
και συ με τόσο κρύο να φυλάς;

Όρσε λοιπόν εις όλο το ντουνιά,
τον άδικο, τον ψεύτη, το φονιά.

Άλλος να τρώη κόταις και καπόνια,
και νάχη κάθε λίγο και γαλόνια,

Και άλλος μες στη νύκτα να παγώνη,
χωρίς να πιή κρασί μισό γαλόνι!

Ας ήμουν δυνατός σαν τον Σαψώνα,
ν' αγκάλιαζα εκείνη την κολώνα!

Να γκρεμισθούν κορώναις και παλάτια,
κι' ευθύς ας εγινόμουνα κομμάτια.

Χορεύετε και πίνετε και τρώτε,
κομψοί μου γαλονάδες και ιππόται.

Καθόλου τα καλά σας δεν ζηλεύω,
και ούτε νύφαις πλούσιαις γυρεύω.

Εγώ μια μόνο έχω συλλογή,
πότε θε να φωνάξω — Αλλ...αγή!

Γ.  Σουρής