Το ψέμα

Απ’ την καλοχάραγη γραμμή
πάντα πώς με βγάζει βίαιο ρέμα!
Δεν πατώ, με πατούν πόδια, κι είν’ η ορμή…

—Ό,τι θα σου πω, είναι ψέμα.
Νύστα του άπραγου, του πάθους πυρετός,
της αγρύπνιας το σαράκι, άρρωστο αίμα,
στου παιδιού τα χέρια χαρταϊτός…

Ό,τι θα σου πω είναι ψέμα.
Άκοπο με δένει ένα σκοινί,
όσο να κοπεί της ζωής το γνέμα·
για μέ πόνος όλα και ποινή…

—Ό,τι θα σου πω είναι ψέμα.
Και για να δικάσεις με, κριτής·
και για να γελάσεις είμαι θέμα.

Μα ή κρυφός ή κράχτης ή ποιητής,
Ό,τι θα σου πω είναι ψέμα.

Κ. Παλαμάς