Εμπρός

Εμπρός! Ολόρθοι, ατρόμαχτοι.
Μαυρίλα. Αστροπελέκι.
Μα το σπαθί γοργάστραψε,
και νά! η βροντή τουφέκι!

Στον Πίντο απ’ τον Ταΰγετο,
και στα Μπαλκάνια, ώς πέρα,
μια η φλόγα, μια η φοβέρα,
κι ένας ο νους. Εμπρός!

Εμπρός! Βουνά, ψηλώστε μας,
και ω θάλασσα, νά η ώρα!
στοίχειωσε τα καράβια μας,
και βόηθα, νικηφόρα.

Ξανά του Ρήγα η σάλπιγγα,
και πάει στα μισουράνια:
«Μαυροβουνιού καπλάνια
και Ολύμπου σταυραϊτοί!»

Εμπρός, αδέρφια, ατράνταχτοι!
Κι αν πέφτει αστροπελέκι,
νά! το σπαθί γοργάστραψε,
βρόντησε το τουφέκι.

Κρήτη, ο Μοριάς, η Ρούμελη,
Εμπρός! η Ελλάδα λάμπει,
αχολογάν οι κάμποι,
καίνε οι καρδιές. Εμπρός!

Κ. Παλαμάς