Φτάνει μόλις εκεί μια στιγμούλα ν’ αγγίξει ο ποιητής Ύστερα μες στο φως ξαναγυρνάει με τα τραγούδια του που τα σκορπάει
Από μια τέτοια ποίηση δεν μου απομένει πάρεξ ένα κάτι ελάχιστο θησαυρού κρυφού ανεξάντλητου
