Μια πνεύση είχα εγώ στο δρόμο για το τρόπαιο
είπα να λειτουργήσω με πινέλο σκίτσο.
Τη τέχνη δε κατείχα και η ορμή στη τρίχα
έψαχνα αρχή και νόημα στο πνεύμα.
Κίνησα και το λοιπόν το χρώμα να αναδεύω
το έθεσα στο μουσαμά μια φάτσα με κοτσίδα.
Το πορτρέτο δε γίνηκε αψό αστείο αναδύθει
για κίνδυνο αισθητικής στο τζάκι απορρίφθει.
Άλλο πίνακα κινώ αφηρημένης τέχνης
με σχέδια τον πότισα ανείπωτης ιδέας.
Το μέτρο βγήκε θαυμαστό το μάτι σε τάξη
πιάστηκα να τον τηρώ σα χάνος σε μετάξι.
Μ’ αρέσει ο Πικασό μ’ αρέσει κι ο Νταλί
αλλά αυτό που μουτζούρωσα εγώ μ αρέσει πιο πολύ.
Λ. Ζουλούμης
